معرفی کتاب روش ها و راهبردهای تقویت دقت وتوجه نشر مدرسه اثر آزیتا محمودپور
آزیتا محمودپور کتاب روش‌ها و راهبردهای تقویت دقت و توجه را برای درمان کم‌توجهی در کودکان نوشت. این کتاب ویژۀ دانش‌آموزان دورۀ ابتدایی است. کتاب مملو از تمرین‌های دقت و توجه است تا با کمک آن کودکان و البته نوجوانان بتوانند به تمرکز و دقت کافی برسند.
حتماً در اطراف خود افرادی را دیده‌اید که در محیط‌های پرسروصدا به راحتی تمرکز دارند و یا حتی در چنین محیط‌هایی مطالعه می‌کنند. کسانی که به بازی شطرنج علاقه دارند دارای چنین ویژگی‌‌ای هستند؛ یعنی با این‌که محیط اطراف‌شان آرام نیست اما می‌توانند به راحتی تمرکز کنند. در دنیای پر سروصدای امروز، داشتن این ویژگی و دانستن راه‌های ایجاد تمرکز، دقت و توجه یک مهارت بسیار سودمند به حساب می‌آید.

در کتاب روش‌ها و راهبردهای تقویت دقّت و توجّه چه می‌خوانیم؟
توجه، مقدمۀ ادراک، یادگیری و تفکر است. یادگیری به معنای دقیق آن، بدون ادراک میسّر نمی‌شود. کودکان نسبت به بزرگسالان از مدت زمان تمرکز کوتاه‌تری برخوردارند و تقریباً برای آن‌ها تمرکز و دقت طولانی روی یک کار مشکل است چون تحرک و فعالیت بخش جدانشدنی از کودک است. ذهن کودکان با سرعت بیشتری فعالیت می‌کند و آن‌ها مدام از محیط اطراف خود می‌آموزند. بنابراین بهتر است که از همان دوران کودکی توجه و دقت را به کودکان آموخت چون کودکانی که از دقت، توجه و تمرکز پایینی برخوردارند، در بیش‌تر زمینه‌های تحصیلی دچار مشکل می‌شوند.

چنین کودکانی در املاء دچار مشکلاتی مثل جابه‌جایی نقطه‌ها در کلمه، کم و زیاد کردن نقطه در کلمه، جااندازی نقطه در کلمه، کم و زیاد کردن دندانه‌ها، جا اندازی تشدید در کلمه، نگذاشتن سرکش در کلمه، کم و زیاد کردن حرفی در کلمه می‌شوند و در ریاضیات اعداد را جا می‌اندازند، توجهی به علامت‌ها (جمع، تفریق، ضرب و تقسیم) ندارند، اعداد را جابه‌جا می‌نویسند و زیرهم‌نویسی در جمع و تفریق ستونی را رعایت نمی‌کنند.

نویسنده در بخش‌های مختلف کتاب روش‌ها و راهبردهای دقت و توجه عوامل مؤثر در دقت و توجه، عوامل خارجی و داخلی مؤثر در توجه و انواع دقت از لحاظ موضوع را تعریف کرده است.
معیارهای تشخیص اختلال کمبود توجه از کتاب روش‌ها و راهبردهای تقویت دقّت و توجّه
۱. کودک اغلب با دست یا پاهایش بازی می‌کند و پشت میزش وول می‌خورد.
۲. هنگامی که از او می‌خواهند در جای خود بنشیند، به سختی می‌تواند این کار را انجام دهد.
۳. حواسش به آسانی پرت می‌شود.
۴. در بازی‌ها یا موقعیت‌های گروهی به سختی می‌تواند منتظر نوبتش بماند.
۵. اغلب به پرسش‌ها، پیش از آن که به طور کامل طرح شوند، پاسخ می‌گوید.
۶. در دنبال کردن دستورالعمل‌هایی که دیگران به او می‌دهند دچار مشکل می‌شود؛ برای مثال نمی‌تواند کاری را به پایان برساند.