برشی از مقدمۀ کتاب: ژان کوکتو همواره خود را شاعر و همۀ آثارش را شاعرانه توصیف کرده است: «من سعی دارم به جای شعر در تئاتر، یک تئاتر شاعرانه بیافرینم. در نمایشنامه‌های من صحنه‌ها مانند کلمات در شعر به هم پیوند می‌خورند و هر صحنه به قطره‌ای شعر می‌ماند در زیر میکروسکوپ. شعر در تئاتر را نمی‌توان از دور دریافت حال آنکه در تئاتر شاعرانه همه‌چیز در پیوندی شاعرانه شکل می‌گیرد.»